ความหมายของคำว่า ' ขา ๑ '

ความหมายของคำว่า ' ขา ๑ '
ขา ๑ หมายถึง น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สําหรับยันกายและเดินเป็นต้น(ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า); สิ่งของซึ่งมีลักษณะคล้ายขาสําหรับยันหรือรองรับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น ขาโต๊ะขาเก้าอี้ ขาตั้ง; เรียกส่วนที่ยื่นออกไปจากส่วนใหญ่เหมือนรูปขาเช่น ขากางเกง.

ขากบ
น. ขาของว่าวจุฬา.
ขากรรไกร
[-กันไกฺร] น. กระดูกต้นคางที่อ้าขึ้นอ้าลง มีลักษณะอย่างกรรไกร,ขากรรไตร หรือ ขาตะไกร ก็ว่า.
ขากรรไตร
น. ขากรรไกร.
ขากอม
[-กอม] ว. ขาโก่ง.
ขาไก่ ๑
น. เรียกขนมปังกรอบค่อนข้างแข็ง ขนาดโตเท่านิ้วหัวแม่มือยาวประมาณ ๘ นิ้ว ว่า ขนมปังขาไก่.
ขาขวิด
ว. อาการที่เดินสะดุดขาตัวเองเพราะอายหรือรีบร้อน เรียกว่าเดินขาขวิด.
ขาตะเกียบ
น. ขาคนที่ลีบเล็ก.